Een eeuw geleden kostte een arts raadplegen en zich verzorgen veel geld. Bij gebrek aan sociale bescherming moest men ondanks het feit dat men ziek was toch gaan werken, zoniet liep men het risico ontslagen te worden. Sindsdien is de sociale zekerheid er aanzienlijk op vooruitgegaan.
Sociale zekerheid
Vandaag heeft het overgrote deel van de Belgische bevolking toegang tot de gezondheidszorg. Om gebruik te maken van de beschikbare medische diensten moet de burger aan bepaalde voorwaarden voldoen en de nodige stappen ondernemen om een ziekteverzekering af te sluiten. Het gaat hier om een verplichte regeling waarbij werknemers en zelfstandigen op een solidaire manier bijdragen tot de financiering van de gezondheidszorg. De sociale zekerheid en de gezondheidszorg evolueren constant om aan iedereen die met een gezondheidsprobleem te maken heeft kwaliteitszorgen te verzekeren.
Gezondheid: een waaier aan diensten en beroepen
Wanneer u ziek bent raadpleegt u doorgaans uw huisarts (of behandelend geneesheer) die instaat voor de eerstelijnszorg. In sommige gevallen wordt u doorverwezen naar een specialist, die zijn spreekuur houdt in zijn eigen praktijk, in een groepspraktijk of nog in het ziekenhuis. In enkele zeldzame gevallen wordt u door een medische spoedhulpdienst verder geholpen.
Om u toe te laten in uw vertrouwde omgeving te blijven kunnen een kinesist of een verpleegkundige sommige specifieke zorgen verstrekken. Zonder de apothekers, de fysiotherapeuten of de andere paramedische beroepen te vergeten die voor de zieke patiënt een constante steun betekenen.
Kwaliteitszorgen
Al deze gezondheidswerkers worden door de federale overheid gecontroleerd om u de beste zorgen te verstrekken. De ziekenhuizen, bijvoorbeeld, voldoen aan strenge normen die hen verplichten:
- kwaliteitszorgen te verstrekken
- een efficiënte toegang tot de spoeddiensten mogelijk te maken
- de toegang tot geplande zorgen te verzekeren: heelkundige ingrepen, medische onderzoeken, observaties …