Registratierechten zijn een belasting die de Staat heft bij de registratie van een akte of geschrift in een register.
De volgende lijst geeft enkele voorbeelden van akten of geschriften die moeten worden geregistreerd:
- notariële akten
- huurcontracten
- de akten en processen-verbaal van gerechtsdeurwaarders
- de arresten en vonnissen van de Belgische hoven en rechtbanken
- de akten die betrekking hebben op de onroerende goederen die zich in België bevinden
- de akten die in het buitenland worden verleden, met het oog op het inbrengen van goederen bij Belgische bedrijven met rechtspersoonlijkheid
De registratie omvat:
- het innen van belasting (de registratierechten)
- het toekennen van een vaste datum aan de onderhandse akten (dus zonder tussenkomst van een notaris)
- het verzamelen van gegevens die betrekking hebben op personen en hun vermogen. Op basis van deze informatie kan de administratie in bepaalde gevallen allerlei inlichtingen leveren. Zo kan men bijvoorbeeld op het bevoegde registratiekantoor te weten komen wie eigenaar is van een bepaald goed, en op grond van welke titel.
Het bewijs van de registratie is de vermelding die op de akte of het geschrift wordt aangebracht. Deze vermelding bevat: het kantoor, de datum van de registratie, de verwijzing naar het register, het aantal bladen en het aantal vermeldingen in de kant van de akte, en de geïnde bedragen.
.