België werd in 1830 onafhankelijk. Tussen 1970 en 1993 evolueerde het land tot een federale structuur. Dit gebeurde via vijf staatshervormingen (in 1970, 1980, 1988-89, 1993 en 2001). Daarom luidt het eerste artikel van de Belgische grondwet vandaag: "België is een federale staat, samengesteld uit de gemeenschappen en de gewesten". In 2012 en 2014 kwam de zesde staatshervorming tot stand.
De macht om beslissingen te nemen behoort niet langer exclusief toe aan de federale regering en het federale parlement. De leiding over het land is nu in handen van verschillende instanties, die onafhankelijk hun bevoegdheden uitoefenen in hun domeinen.
De gemeenschappen
De herverdeling van de bevoegdheden door de opeenvolgende staatshervormingen verliep langs twee lijnen. De eerste lijn heeft te maken met taal en, in een ruimer kader, met alles wat cultuur aangaat. Hierdoor ontstonden de gemeenschappen. Het concept "gemeenschap" verwijst naar de personen waaruit zo'n gemeenschap bestaat en naar de band die deze personen verenigt, namelijk hun taal en cultuur.
België bestaat vandaag uit drie gemeenschappen:
- de Vlaamse Gemeenschap
- de Franse Gemeenschap en
- de Duitstalige Gemeenschap
De gewesten
De tweede lijn van de staatshervorming werd historisch geïnspireerd door bepaalde economische belangen. Dit kwam tot uiting met de oprichting van de gewesten, die naar meer economische autonomie streefden:
- het Vlaamse Gewest
- het Waalse Gewest en
- het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
Het land is verder nog verdeeld in 10 provincies en 565 gemeenten.
De federale staat
Toch behoudt de federale staat belangrijke bevoegdheden binnen verschillende domeinen, waaronder:
- buitenlandse zaken
- landsverdediging
- justitie
- …